Voor mij is dans, het uiten van je hart. Het voelt altijd heerlijk om nieuwe dingen te leren wetende dat je in staat bent bewegingen te maken die zo onnatuurlijk maar toch bekend en veilig voelen.
Dansen op dit nummer heeft niets te maken met dat het origineel is neergezet door een vrouw. De eerste stap voor mij is altijd om te onthouden dat ShivJi in zijn Natraj vorm de basis zet voor Indiase dans. Maar hoe neem je dat mee naar de buitenwereld zodat je kunt laten zien dat dans geen geslacht kent. Als een hetero man, ziet het er altijd normaal uit voor het publiek als ik in mijn mannelijke rol dans. Maar het contrast wordt natuurlijk veel groter en voor sommige verkeerd en raar wanneer ik grenzen probeer te overschrijden.
Dat is waar ik vaak problemen ervaar, althans dat is hoe het voelt. Als een tiener, wisten niet veel mensen over mijn dans achtergrond. School, vrienden, maatschappij… het speelt allemaal een rol als je het gaat ervaren als angst. En dat alleen maar omdat je bang bent voor een maatschappij dat gebouwd is door een groep mensen die alleen in kleur, stereotypes en geslacht konden kijken in plaats van cultuur en gelijkheid. Dan denk ik vaak aan de term: “Toxic Masculinity”.
Het verbergen van mijn talent voelde in die periode als de beste optie en al die mensen liet ik maar gewoon op mijn podium lopen. Precies die mensen van wie ik dacht dat zij veel hoger dan ik zouden komen vanwege hun zelfverzekerdheid, zijn uiteindelijk allemaal van mijn ladder gevallen of ergens blijven hangen. Ondertussen is mijn ladder helemaal vrij en kijk ik beneden naar al die mensen, totaal niet geïnteresseerd in wat zij nu nog denken.
Ik kan iets wat niet iedereen kan. Ik heb dan geen diploma, certificaat of iets wat nodig is om je behaalde doelen op papier te laten zien. Maar ik weet dat de danser in mij, alles met passie en liefde doet.
Op nummer 1 staat altijd Bollywood, maar Kathak is mijn favoriete klassieke dansstijl uit India. Dus Ghar More Pardesiya is een nummer wat mij meteen meenam in het verhaal, omdat het dus een fusion is met Bollywood. Dat was voor mij de reden om een begin te maken met Kathak. Ik heb nog nooit Kathak gedanst maar ik leer van wat ik zie en geloof me, de technieken zijn zeker niet makkelijk. Er is overigens een gebrek aan mannelijk dansers en acteurs die Kathak in Bollywood films laten zien.
Mensen vertellen mij altijd hoe verbaasd ze zijn over mijn choreografie en bewegingen.
Mezelf laten zien als mannelijke danser voelt het veiligst, dus ik zou ook graag meer willen leren van de mannelijke kant in Kathak. Ik ben dus op zoek naar iemand die mij de basis kan leren, maar dit ook kan verwerken in de Bollywood stijl.
Het podium is voor mij heilige grond, maar op dit moment ben ik een digitale podium aan het bouwen op Social Media om via mijn eigen kanaal mijn passie en liefde voor dans te delen.
Volg Amman op Social media!
