Poetie Wagid Hosain

De Wagid Hosains zijn wellicht de grootste familie met het meeste aantal praktiserende muzikanten en zangers onder de Surinaamse Hindoestanen. De qawwali- en baithak gana-zanger Poetie heet officieel Mohamed Badruzamad Wagid Hosain. Op veel langspeelplaten is hij kort aangeduid als M.B. Wagid Hosain of als Poetie Wagid Hosain. Deze indrukwekkende zanger met een zeer aparte zangstijl en vooral stem, werd geboren op 17 maart 1931 te Welgedacht C/Pad van Wanica in het district Suriname. Vader Mohamedahimad Wagid Hosain (†) was een Britsch-Indische immigrant en trad vaker in familieverband op, maar niet in het openbaar.

Mohamedahimad kwam op 07 april 1912 in Suriname aan met de Ganges als ca. 23-jarige en was tewerkgesteld te Plantage Slootwijk. De muziekinteresse van Poetie Wagid Hosain had te maken zowel met de beïnvloeding door de vader als door de zang en het harmonium van oudere broer Mohamed Jusef Wagid Hosain (1922-2012). Samen met zijn oudere broer oefende Poetie het zingen en vooral het harmonium bespelen.

Het eerste optreden voor een breder gehoor was op circa 12-jarige leeftijd onder aanmoediging van één van zijn goeroes, Ashrafalie Boedhoe (†). Poetie trad aanvankelijk ook met harmonium en zang op in Hindostaanse nataks uit de jaren ’50 zoals Roep Basant. Hierin trad hij ook op als acteur. De eerste betrokkenheid met een band die voor een openbaar publiek optrad, was die met de Krishna Band onder leiding van Krishna Bhadjan(†), een buurtgenoot uit Pad van Wanica. Na enige tijd werd door aanvoering van Poeti de Mohini Band opgericht, waarvan hijzelf de bandleider was. Daarin participeerden ook Zohrab Sadal, Islam Sadal en jongere broer Mohamed Ishaak Wagid Hosain.

Enige tijd later werd de meer door de Wagid Hosains gedomineerde Mashur Qawwali Band opgericht, ook onder leiderschap van Poetie Wagid Hosain. Later zou deze rol overgenomen worden door jongere broer Mohamed Hafieskhan Wagid Hosain (20 november 1948), die een uitgebreidere oriëntatie had op de Hindostaanse muziek met variërende genres. In de Mashur Qawwali Band traden voornamelijk op Mohamed Jusef Wagid Hosain, Mohamed Ishaak Wagid Hosain en de jonge Rakieb Wagid Hosain (9 juni 1960), zoon van Poeti. In het begin was de participatie van de jongste broer Hafieskhan Wagid Hosain niet zo regulier. De oriëntatie van Poetie Wagid Hosain is meer de qawwali zangstijl, alhoewel de baithak gana hem helemaal niet vreemd is. Poetie en de Mashur Qawwali Band traden vanaf het begin van de liveoptredens op de zondag bij Rapar op in het West Indies Programma. Ook nam Poetie deel aan nationale contesten waaronder qawwali contesten.

Met de verhuizing van de familie Wagid Hosain naar Nedrland in 1974, ging ook de Mashur Qawwali Band mee. De artistieke activiteiten werden in Nederland voortgezet door Poetie en zijn band. Gedenkwaardig is het moment waarbij de jaarlijkse Baithak Gana Contesten die voor in Nederland opererende baithak gana bands werden georganiseerd. Zo zegevierde de band in 1981 als ‘Beste Groep’. Poetie Wagid Hosain behaalde de eerste prijs als beste zanger. Hij behaalde ook de prijs van ‘Beste Harmonium-speler’.

Poetie Wagid Hosain kreeg namens de regering van de Republiek Suriname uit handen van vicepresident Ramdien Sardjoe de Lifetime Achievement Award. Ook kreeg hij vele medailles en trofeeën van culturele organisaties zoals Hindi Parishad, Sores en Rapar als erkenning voor zijn artistieke bijdrage als zanger aan het uitvoeren en conserveren van de Hindostaanse cultuur. Poetie ontving ook een oorkonde uit handen van Directeur Stanley Sidoel van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling van Suriname toen hij 75 jaar werd.

Poetie trad in 2010 in India op in het kader van het Bidesia Project en wel tijdens de jaarlijkse Baratiya Pravasi Divas, waarbij aandacht wordt besteed aan de Indiërs in diaspora. Een langspeelplaat van Poetie en de Mashur Qawwali Band is bewaard in het Indiase cultuurmuseum in Allahabad.

In zijn totale loopbaan heeft Poetie Wagid Hosain veel vastgelegd voor het nageslacht. Hierbij kunnen worden genoemd 5 langspeelplaten vanaf de jaren ‘70, enkele singles en 5 CD’s. In 1978 namen drie generaties Wagid Hosains inclusief de immigrant Mohamedahimad Wagid Hosain, een langspeelplaat op met als titel ‘The three generations Wagid Hosains’, waarin de stamvader ook twee nummers zingt. Poetie Wagid Hosain treedt nog steeds op, weliswaar veel minder en op zeer speciale evenementen. Zijn zeven zoons (Rakieb, Faziel, Oemar, Nizaam, Djaliel, Ibrahim en Adjiedj) en ook kleinkinderen zitten midden in de muziekbranche voornamelijk in Nederland. Op de compact disc ‘The Baithak Gana Tiger’ treedt Poetie Wagid Hosain op met zijn kleinzoon Jacoeb Wagid Hosain die de keyboard bespeelt. Laatstgenoemde is de zoon van Rakieb Wagid Hosain.

Poetie noemt als topzangers uit de jaren ’50 en ’60 de namen van Bhailal Mahabier, Boedhoe, Swamipersad, Jhinpersad Oedietram, Pala Rahman (van Combe; exacte naam onbekend), ‘Maghoewa’ Ishmail Ghazi, Harry Goeptar (van Marienburg) en Moeradien.

Glenn Piroe
 
Bron: “Markante dragers van de Surinaams-Hindoestaanse cultuur” (nog niet gepubliceerd), informatie ontleend aan interview met M.B. Wagid Hosain en Rakieb Wagid Hosain in juli 2012
 
 
 

Deel dit artikel op social media!

Related posts